عشق من خدای من

بدون شرح...اما پر از درد...

دستی ته خاده جان ، تا لَه کارِن

گُل لهَ سر کِیمران ، وَ هزارِن

آو لَه سَر گانیان دا زَلاله

خاشیا خَلگا مهَ بی زوالهَ

((خدای من! تا دست مهربانی تو درکار است، کوه و دامنه های ان پوشیده از هزاران هزار گل خواهد شد.همچنان که آب چشمه هایمان هم زُلال است .خوشی این مردمان ازکرم ومحبت تو تو بی زوال خواهد بود.))

این متن رو باید بخونید!!! باید ...

ﻣﺠﻠﺲ ﻣﯿﻬﻤﺎﻧﯽ ﺑﻮﺩ ......
ﭘﯿﺮ ﻣﺮﺩ ﺍﺯ ﺟﺎﯾﺶ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺑﺮﻭﺩ ...
ﺍﻣﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ، ﻋﺼﺎﯼ ﺧﻮﯾﺶ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻋﮑﺲ ﺑﺮ ﺯﻣﯿﻦ ﻧﻬﺎﺩ .....
ﻭ ﭼﻮﻥ ﺩﺳﺘﻪ ﻋﺼﺎ ﺑﺮ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﻮﺩ، ﺗﻌﺎﺩﻝ ﮐﺎﻣﻞ ﻧﺪﺍﺷﺖ ...
ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻭ ﭼﻮﻥ ﭘﯿﺮ ﺷﺪﻩ، ﺩﯾﮕﺮ ﺣﻮﺍﺱ ﺧﻮﯾﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻋﺼﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺑﺮ
ﻋﮑﺲ ﺑﺮ ﺯﻣﯿﻦ ﻧﻬﺎﺩﻩ .....
ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﺻﺎﺣﺒﺨﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺘﯽ ﮐﻪ ﺧﺎﻟﯽ ﺍﺯ ﺗﻤﺴﺨﺮ ﻧﺒﻮﺩ ﺑﻪ ﻭﯼ ﮔﻔﺖ:
ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﻋﺼﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻋﮑﺲ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﯼ؟ !
ﭘﯿﺮ ﻣﺮﺩ ﺁﺭﺍﻡ ﻭ ﻣﺘﯿﻦ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ :
ﺯﯾﺮﺍ ﺍﻧﺘﻬﺎﯾﺶ ﺧﺎﮐﯽ ﺍﺳﺖ، ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﻓﺮﺵ ﺧﺎﻧﻪ ﺗﺎﻥ ﺧﺎﮐﯽ ﻧﺸﻮﺩ .....
ﻣﻮﺍﻇﺐ ﻗﻀﺎﻭﺗﻬﺎﯾﻤﺎﻥ ﺑﺎﺷﯿﻢ ....
اینجا شعر زیبایی هست در وصفش........
ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﻔﻬﻤﺪ
ﻫﯿﭻ ﺗﻮﺿﯿﺤﯽ ﻻﺯﻡ ﻧﯿﺴﺖ
ﻭ
ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻧﻤﯿﻔﻬﻤﺪ
ﻫﺮ ﺗﻮﺿﯿﺤﯽ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﺍﺳﺖ
ﺁﻧﺎﻧﮑﻪ ﻣﯿﻔﻬﻤﻨﺪ
ﻋﺬﺍﺏ ﻣﯿﮑِﺸﻨﺪ
ﻭ
ﺁﻧﺎﻧﮑﻪ ﻧﻤﯿﻔﻬﻤﻨﺪ
ﻋﺬﺍﺏ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ
ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﭼﻪ " ﻣﺪﺭﮐﯽ " ﺩﺍﺭﯾﺪ
ﻣﻬﻢ ﺍﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﭼﻪ "ﺩﺭﮐﯽ " ﺩﺍﺭﯾﺪ !

آمرزش میخواهم برای هر گناهی که 

ثانیه ای در آمدنش تاخیر می اندازد...

محسن میرزازاده

(زاده‌ی ۱ بهمن 1357 در روستای امام قلی از توابع قوچان) مشهور بهمحسن میرزاده خوانند‌ه‌ی موسیقی بومی، محلی و پاپ، ساکن و بزرگ شده کرج و نوازنده سازهای بومی خراسان شمالی از قبیل تار و دوتار است و سه تار و دیوان هم می نوازد. او از سن ۱۰ سالگی نزد استادانی ارزشمند به خصوص بهنام تاجیانی به نواختن دوتار پرداخت و از سال ۱۳۸۳ با تشویق خانواده و همسرش به خوانندگی مشغول شد. زندگی شخصی او پر از تلاش بوده و همواره سعی بر این داشته تا از فرهنگ بومی خویش با وجود کیلومترها فاصله، محافظت کند. پدربزرگ محسن، «لاچین بیگ» دوتار نواز بوده است. حضور پررنگ او در خراسان و نقش ارزنده او در بازآفرینی موسیقی شمال خراسان باعث شده است که خیلی ها محسن را فرزند این دیار بدانند، هرچند چنین نیز هست. محسن در کنار نوازندگی، به کرمانجی و فارسی نیز می‌خواند که بیشتر، ترانه‌های کرمانجی را بر لب دارد. او مراد حسن‌زاده راکه خواننده پرآوازه خراسان است یکی از انگیزه‌های روی آواری به خوانندگی می‌داند.

افتخارات

محسن میرزازاده بیش از۲۰ سال است که نوازنده و خواننده موسیقی اصیل شمال خراسان است و موفقیت های فراوانی را در این زمینه کسب کرده از جمله مقام‌های برتر در جشنواره‌های معتدد داخلی و خارجی از قبیل جشنواره موسیقی فجر وجشنواره تولیدات رادیویی و تلویزیونی و کسب رتبه نخست در جشنواره ABU آسیا و اقیانوسیه را درکارنامه خود دارد.
او عضو نوازندگان ارکستر ملی است و بارها از رادیو پیام هنرنمایی اش پخش شده . او مقام دوم جشنواره فجر در سال ۱۳۷۶ و مقام اول نوازندگی دوتار در جشنواره آواها و نواهای دفاع مقدس در سال ۸۳ را کسب کرده و در سال ۸۴ در جشنواره آواها و نواهای شیراز حائز رتبه نخست شده و در همایش‌های متعددی نیز در سطح کشور هنرنمایی کرده است. او در تازه‌ترین کارش به همت استاد «رحیم ذبیحی» فیلمساز پرآوازه کرد، راهی «حلبچه» شد و آهنگ پرسوز و ماتم «هاوار» که به معنای «فریاد» است را در حلبچه مظلوم اجرا کرد و توانست ارادت مردم ایران به اهالی حلبچه، در قالب این موسیقی پرسوز که همزمان از چند شبکه ماهواره ای پخش می شد هنرمندانه روایت کند.
به گفته صاحب نظران و خودش، هدف محسن میرزازاده این بوده است که موسیقی کرمانجی را ارتقا دهد و از یکنواختی خارج کند تا در سطح بین المللی معرفی کند.
او سه موسیقی فیلم را اجرا کرده است. فیلم «مرد مجهول» که از شبکه ۲ پخش شد و یکی هم تیتراژ پایانی فیلم «تورغه» که از طریق رسانه های صوتی و تصویری توزیع شد و دیگری موسیقی تیتراژ پایانی سریال شب شیشه ای بوده است. محسن میرزازاده اولین آلبومش را به نام «دائیگ» که در زبان کرمانجی به معنای مادر است را با آهنگسازی علی جافری و با کمک دوست خوبش آقای ناصر خاکشور شروع به کار کرد و همواره از او به نیکی یاد می‌کند. این آلبوم توسط موسسه «کرمانج» قوچان منتشر شد که شامل ۸ آهنگ کرمانجی است و بیشتر به سبک پاپ و موسیقی روز اجرا شده است.

یاوران

افراد بسیاری بوده اند که همواره دوست و یاور محسن هستند که از آنها می توان به آقای مراد حسن‌زاده اشاره کرد که محسن به آن لقب خان داده است. نزدیکترین دوست محسن، علی جافری است که یار و یاورش بوده تا به اهدافش نزدیک‌تر شود. محسن با شاعرهای بسیاری کارکرده که از جمله می‌توان به استاد علیرضا سپاهی لایین، دکتر حسن روشن، اسماعیل حسین پور، صادق آدیینه، کریم اکبرزاده، خانم مائده قادری، خانم محبوبه سعادتمند اشاره کرد. آلبوم کوات را با تنظیم علی جافعی و همنوایی  یلدا عباسی به سرانجام رساند و آلبوم داوت را با آقای سعید شیخ روشندل و احسان سروری به انجام رساند.

ندای دل محسن

او می‌گوید: «مهم نیست یک نوازنده همه مقام ها را بلد باشد مهم این است که دوتارش بوی خانه های کاهگلی، پونه، آنخ، اسپند و طبیعت و بوی زندگی و عشق و درد مردم بدهد.»

امروز دلم چه بی هوا یاد تو کرد...

مرتضی

جاودانه ی موسیقی روحت شاد...